คาสิโนในมาเก๊าต้องเผชิญกับปัญหาจากข้อผูกพันที่ไม่ใช่การพนัน: นักวิเคราะห์

สัมปทานการพนัน 10 ปีที่ผู้ประกอบการคาสิโน 6 แห่งในมาเก๊าตกลงกันในเดือนพฤศจิกายนมีเงื่อนไขที่อาจทำให้ตลาดน่าสนใจน้อยลง ซึ่งเป็นไปตามคำกล่าวของ Ben Lee นักวิเคราะห์การพนันชั้นนำที่เน้นตลาดเอเชีย

มาเก๊าและผู้ได้รับใบอนุญาตคาสิโน 6 แห่ง ได้แก่ Sands, Galaxy, Melco, SJM, Wynn และ MGM ตกลงที่จะลงทุนเพิ่มเติมอีก 15,000 ล้านดอลลาร์ตลอดอายุสัมปทาน ใบอนุญาตใหม่จะมีผลใช้จนถึงวันที่ 31 ธันวาคม 2033

จากการปรับปรุงโครงสร้างพื้นฐานมูลค่า 15,000 ล้านดอลลาร์ 90% ของค่าใช้จ่ายจะต้องใช้กับโครงการที่ไม่เกี่ยวกับการพนัน คำสั่งนี้มาจากปักกิ่ง ซึ่งสั่งให้มาเก๊ากระจายความเสี่ยงทางเศรษฐกิจออกจากการพนัน

การพึ่งพารายได้จากภาษีคาสิโนของมาเก๊าเป็นที่ประจักษ์ชัดในช่วง 3 ปีที่ผ่านมา เนื่องจาก COVID-19 ทำให้พื้นที่แห่งนี้ไม่มีนักท่องเที่ยวที่มาเยือนเป็นจำนวนมาก ส่งผลให้รายได้จากการเล่นเกมโดยรวม (GGR) ลดลงจาก 36,400 ล้านดอลลาร์ในปี 2019 เป็น 7,500 ล้านดอลลาร์ในปี 2020, 10,800 ล้านดอลลาร์ในปี 2021 และลดลงเพียง 5,250 ล้านดอลลาร์ในปีที่แล้ว

Nongaming ไม่น่าดึงดูด

ลี ผู้ก่อตั้ง IGamiX บริษัทที่ปรึกษาด้านเกมในมาเก๊า เชื่อว่าการลงทุนที่ไม่ใช่เกมมูลค่า 13,500 ล้านดอลลาร์ที่สั่งให้บริษัทยักษ์ใหญ่ทั้ง 6 แห่งทำข้อตกลงนั้นเป็นเรื่องยาก Nongaming คิดเป็นเพียง 5% ของรายได้จากธุรกิจคาสิโนก่อนเกิด COVID

ลีกล่าวว่าความพยายามก่อนหน้านี้ในการกระจายความเสี่ยงของอุตสาหกรรมคาสิโนในมาเก๊าไม่ประสบผลสำเร็จ เขาอธิบายว่าธุรกิจที่ไม่ใช่เกมในเอเชียนั้นแตกต่างกันมาก — และมีกำไรน้อยกว่ามาก — เมื่อเทียบกับในลาสเวกัสและตลาดคาสิโนหลักอื่นๆ ที่เน้นย้ำถึงแผนริเริ่มที่ไม่ใช่เกม

ในช่วง 20 ปีที่ผ่านมา ไม่มีผู้ประกอบการรายใดสามารถสร้างความก้าวหน้าที่สำคัญใดๆ ในด้านธุรกิจที่ไม่ใช่เกมได้” ลีกล่าวกับรอยเตอร์ “ตรงกันข้ามกับรูปแบบลาสเวกัสที่ได้รับการยกย่อง ธุรกิจที่ไม่ใช่คาสิโนในเอเชียไม่ได้มีอัตรากำไรเท่ากัน เนื่องจากพฤติกรรมการใช้จ่ายที่นี่ค่อนข้างแตกต่างกัน”

ลีมีความเห็นว่า Galaxy, Melco และ Sands น่าจะเหมาะสมที่สุดที่จะลงทุนในธุรกิจที่ไม่ใช่คาสิโนและหาวิธีที่จะทำให้สิ่งอำนวยความสะดวกของรีสอร์ทดังกล่าวมีกำไร แต่ลีกล่าวเสริมว่ามาเก๊าไม่ได้รับการยอมรับในระดับโลกว่าเป็นจุดหมายปลายทางสำหรับการท่องเที่ยวพักผ่อนเช่นเดียวกับลาสเวกัสหรือตลาดรีสอร์ทคาสิโนแบบบูรณาการอื่นๆ เช่น สิงคโปร์

ความกังวลเกี่ยวกับโครงสร้างพื้นฐาน

สิ่งที่ลีกังวลเพิ่มเติมเกี่ยวกับการลงทุนที่ไม่ใช่คาสิโนมูลค่า 13,500 ล้านดอลลาร์ก็คือ เขาไม่คิดว่ามาเก๊าจะพร้อมที่จะรองรับแขกธุรกิจและ/หรือแขกที่ไม่ใช่คาสิโนที่หลั่งไหลเข้ามาจำนวนมาก ลีอธิบายว่านั่นเป็นเพราะโครงสร้างพื้นฐานของมาเก๊าทรุดโทรมและขาดแคลนแรงงานที่มีทักษะ

มาเก๊ายังค่อนข้างโดดเดี่ยวจากส่วนต่างๆ ของโลกที่ต้องการดึงดูด เนื่องจากสนามบินนานาชาติมาเก๊ามีเที่ยวบินตรงไปยังตลาดปลายทางที่มีศักยภาพนอกจีนแผ่นดินใหญ่เพียงจำกัด

“ไม่มีข้อบ่งชี้ว่าฉันเคยเห็นว่ารัฐบาลกำลังหรือตั้งใจจะแก้ไขจุดอ่อนเหล่านี้ เมื่อพิจารณาจากการบริหารจัดการงานสาธารณะที่ผิดพลาดซ้ำแล้วซ้ำเล่า … ทำให้ผู้รับสัมปทานมีข้อเสนอที่ดึงดูดนักท่องเที่ยวได้ไม่ดีนัก” ลีกล่าว

มาเก๊าเป็นจุดหมายปลายทางยอดนิยมสำหรับชาวจีนแผ่นดินใหญ่ โดยเฉพาะอย่างยิ่งในสิ่งหนึ่งที่ไม่สามารถอนุญาตได้ตามกฎหมายภายในจีน นั่นก็คือการพนัน ภูมิภาคนี้เปิดเสรีการพนันเชิงพาณิชย์ในปี 2002 ซึ่งเป็นเวลาสองปีหลังจากที่ดินแดนดังกล่าวถูกส่งคืนให้กับจีนจากโปรตุเกส